Ibig sabihin… Gusto rin ni Song Xiangsi na maramdaman mula sakanya na
espesyal din ito, tama?
Pero kahit kailan hindi niya yun nagawa…
Kung noong una palang, mas pinili niyang alagaan at pagbuhusan ito ng
pagmamahal, siguro hindi sila magkaka'ganito, tama?
Isa pa… Kung noong una palang inamin niya sana sa sarili niyang na 'love at
first sight' siya kay Song Xiangsi, hindi sana nito inisip na kailangan nitong
pagbayaran ang limang milyong RMB na binigay niya, tama?
Isinuksok niya ang bank card na binigay sakanya ni Mr. Song sa bulsa na nasa
bandang dibdib niya, at ngayon, pakiramdam niya ay para itong bumabaon sa
puso niya…
Ngayon araw… natutunan niya kung paano maging mabuting tao at asawa…
Pero huli na ang lahat… Dahil kasal na ito sa iba, at malinaw na wala na siya
sa eksena…
Dahil sa bigat ng emosyon, humithit si Xu Jiamu ng sobrang lalim, na umabot
sa puntong naubo na siya.
At habang umuubo, tuluyan ng bumuhos ang mga luhang kanina niya pa
kinikimkim.
-
Kagaya ng nakasanayan, si Xu Jiamu ang nagluto. Hiniwa niya ang manok na
binili ni Song Xiangsi at inilagay ito sa plato.
Noong handa na ang gabihan, si Song Xiangsi ang gumising sa papa niya.
Siguro dahil napagbigyan niya itong pumunta sa puntod ng mama niya,
hanggang ngayon ay sobrang saya pa rin ng papa niya, kaya nakaubos ito ng
isang buong paa ng manok.
Pagkatapos nilang kumain, naunang pumasok si Mr. Song sa kwarto, at hindi
nagtagal, tinawag niya si Song Xiangsi. Bilang father-daughter bonding,
nagsarado sila ng pintuan, at alas nuebe pasado na noong lumabas ito.
Nang makita ni Xu Jiamu, na nakaupo sa sofa, na lumabas Song Xiangsi, dali-
dali siyang tumayo para ipagtimpla ito ng mainit na gatas.
Mahinahon na nagpasalamat si Song Xiangsi.
Hinintay ni Xu Jiamu na maubos ni Song Xiangsi ang gatas bago siya muling
magsalita, "Late na, matulog ka na."
"Mmm." Tumungo si Song Xiangsi, at noong maglalakad na siya papunta sa
kusina para hugasan ang tasang ginamit niya, bigla itong inagaw ni Xu Jiamu.
"Ako na maghuhugas nito, magshower ka na."
"Salamat."
Hindi na sumagot si Xu Jiamu, pero halos sampung segundo niya ring tinitigan
si Song Xiangsi bago siya tumalikod at maglakad papunta sa kusina.
Dahil dito, parang naging estatwa si Song Xiangsi na hindi makagalaw sa
kinatatayuan niya at napatulala nalang habang pinapakinggan ang tunog ng
umaagos na tubig galing sa kusina.
-
Bandang alas tres ng madaling araw, biglang nagising si Song Xiangsi.
Hindi siya nanaginip ng masama, pero literal na bigla nalang siyang
bumangon… Nakabukas din ang aircon niya, pero basang basa siya sa
pawis…
Halos hindi siya makahinga ng maayos, at sobrang bilis din ng tibok ng puso
niya…
Hindi niya alam kung ano, pero sigurado siyang may nangyari… Halos
sampung minuto niyang sinubukang kalmahin ang sarili pero noong wala pa
ring pagbabago sa pakiramdam niya, tuluyan na siyang bumangon at tumakbo
palabas.
Kaya si Xu Jiamu, na natutulog sa sala, ay napatalon din sa gulat nang marinig
ang kalabog nito. "Xiangsi?"
Dali-dali, binuksan niya ang ilaw na nasa tabi niya, at doon sumalubong
sakanya ang imahe ni Song Xiangsi na tumatakbo papasok sa kwarto ni Mr.
Song.
Kaya walang pagdadalawang isip siyang bumangon para sundan ito, pero
pagkarating niya sa may pintuan, bigla siyang natigilan dahil nakita niya si
Song Xiangsi na nanginginig habang pinapakiramdaman ang ilong ni Mr. Song,
at wala pang tatlong segundo, bigla nalang itong sumalampak sa sahig at
umiyak.