Lunes palang ngayon, kaya ibig sabihin may dalawang araw pa bago
mag'miyerkules. Isa pa, bakit hindi nalang ito magsabi kapag nakauwi na ito
kung magdidinner lang naman sila? Bakit kailangan pa nitong magtext? At bakit
may dalawang araw na pagitan…
Dahil hindi maintindihan ni Qiao Anhao ang ibig sabihin ni Lu Jinnian, nagreply
nalang siya ng isang [Oh.]
Huminga ng malalim si Lu Jinnian at ipinikit ang kanyang mga mata habang
inuulit ang mga pinaghandaan niyang salita na gagamit niya kapag umamin na
siya. Dahan-dahan niyang binigkas ang bawat salita at inisip niya ang sarili niya
habang sinasabi ang mga ito. Nang masigurado niya ng perpekto na ang lagat,
muli siyang umayos ng upo para magpatuloy sa pagtatrabaho.
Pero noong nagumpisa na siyang magbasa ng dokumento, muli nanamang
lumipad ang kanyang isip. Bandang huli, hindi niya na natiis kaya binitawan niya
ang mga dokumentong hawak niya at pinindot ang telpono na nasa kanyang
tabi. "Ihanda mo ang sasakyan, pupunta ako sa Li Jing Xuan."
-
Dahil hindi tinantanan ni Lu Jinnian ang kakapaalala, nagumpisa na ang
paghahanda sa venue kung saan siya aamin kahit may dalawang araw pang
pagitan.
Naka'set ang venue sa isang private room na open-air na nasa pinakamataas na
palapag ng Lin Jing Xuan. Kapag tumingala si Qiao Anhao, makikita nito ang
kalangitan na puno ng bituin, kapag naman tumingin ito sa gilid, makikita nito
ang nightview ng forbidden palace. Tunay ngang napakaperpekto ng lahat kahit
saang anggulo pa ito mapatingin.
Pagkarating ni Lu Jinnian sa venue, may nakita siyang ilang trabahador na
nagsasabit ng makukulay na ilaw sa balcony. Nang matapos ng mga ito na
mailagay sa pwesto ang mga dekorasyon, binuksan ng manager ang mga ilaw
para makita kung anong kalalabasan nito. Nagninignig ang mga makukulay na
bumbilya pero dahil maliwanag pa, hindi pa ito ganun kaespesyal tignan.
Ang pinaka huling ilaw na binuksan ay kulay pulang ilaw na nasa likod ng mga
salitang: "Dahil nakasama kita sa buong taon, naging maayos ang lahat."
Biglang sumikip ang dibdib ni Lu Jinnian at hindi niya napigilang maging
emosyonal nang biglang magliwanag ang mga salita.
Sa isang gilid ng balcony, may isang kahoy na lamesa na may nakapatong na
isang malaking European style na vase. Wala pang lamang bulaklak ang vase
pero nangingibabaw na ang kulay puting lace na nakabalot dito.
Habang ipinapaliwanag ng manager ang bawat detalye, itinuro nito ang isang
lamesang bato na nasa isang gilid, "Mr. Lu, maglalagay kami ng mga fresg na
Chinese Bellflowers doon, at papalibutan naming 'yun ng ilang kandila. Kagaya
ng request niyo, naginvite kami ng isang western chef na galing pa sa ibang
banda para magluto ng mga kakainin niyo sa gabing 'yun. Maging ang wine na
nirequest niyo ay nakahanda na rin…
"Para mas lalo pang maginit, maglalagay din kami ng makukulay na bulaklak sa
dulo ng balcony para kapag umihip ang malamig na simoy ng hangin,
magkakalat ang napakabangong aroma sa buong paligid…."
Habang nagpapaliwanag ang manager, tinignang maigi ni Lu Jinnian ang bawat
sulok at detalye hanggang sa masigurado niya na perpekto na ang lahat.
Tumungo siya at hindi siya mapakali na nagpaalala, "Kunin mo ang
pinakasariwang mga bulaklak na galing pa sa ibang bansa…Ang theme ay pink
at white, ayaw ni Qioa Qiao ng mga bulaklak na masyadong matingkad ang
pagkapula….
"Para naman sa lilies, kulay milky yellow ang piliin mo kasi nakita ko siya dati na
nakatitig sa ganoong bulaklak na nasa isang magazine… Kailangan rin ng
maraming Chiner Bellflowers, paborito niya kasi 'yun…Iorder mo ang lahat ng
kulay…Oh, para sa steak naman, siguraduhin mong lutong luto kasi ayaw ni
Qiao Qiao ng may dugo sa steak niya…Para sa prutas, ang paborito niya ay…"
Gusto lang sanang ipaalala ni Lu Jinnian ang mga paborito ni Qiao Anhao pero
bandang huli inulit niya na ang lahat ng detalye ng gusto niyang mangyari.
Habang nasa byahe paalis ng Li Jing Xuan, may nadaan silang isang shop na
nagtitinda ng mga panlalaking damit. Biglang may pumasok sa isip niya kaya
tumingin siya sakanyang assistant na nagmamaneho para sabihin, "Oh, wag
mong kakalimutan na bilhan ako ng damit bukas, kailangan bago ang lahat ng
isusuot ko mula panloob hanggang panlabas. Lahat."