Lahat ng taong dumalo ay itinaas ang kanya-kanya nilang mga baso pero nang iinumin na sana nila ang laman ng mga ito, mabilis na kinuha ni Qiao Anhao, na nasa tabi lang ni Xu Jiamu, ang hawak nitong alak para palitan ng isang basong tubig. Nang sandali ring iyon, matiyaga siyang nagpaliwanag sa lahat ng taong kasama nila sa hapag kainan, "Hindi pa pwedeng uminom ng alak si Brother Jiamu."
Dahil ang buong akala ng lahat ay katatapos lang talaga ni Xu Jiamu sa kanyang cosmetic surgery, walang sinuman ang nagpumilit na uminom siya.
Masayang nanukso si Qiao Anxia kay Qiao Anhao, "Qiao Qiao, sobrang maalaga mo naman kay Jiamu."
Ngumiti lang si Xu Jiamu at ininom ang isang baso ng tubig kasabay ng lahat.
Ininom ni Lu Jinnian ang matapang na alak at naiwan sakanyang lalamunan ang mapait nitong lasa.
Tunay na napakasarap ng mga iniluto ni Xu Jiamu. Ang buong akala ng lahat ng tao na nasa lamesa ay magasawa talaga sina Qiao Anhao at Xu Jiamu kaya hindi mapigilan ng mga ito na tuksuhin ang dalawa. "Xiao Qiao, sobrang swerte mo naman at nakakain mo araw-araw ang mga kakaibang niluluto ni young master Xu.
Dahil naumpisahan na ng isa ang panunukso, nagsisunuran na rin ang iba. "Dahil nabanggit na rin naman…Jiamu, parang masyado atang naging biglaan ang naging kasal ninyo ni Xiao Qiao. Sa totoo lang, marami sa amin na nandito ngayon ang hindi mo naimbitahan. Ngayon na maayos na ulit ang mukha mo, hindi ba oras na ito para sa isang mas malaking kasalan?"
"Oo nga Jiamu. Hindi nga kayo nagkaroon ng seremonya noong ikinasal kayo eh. Tama ba ang ginawa mo kay Xiao Qiao, tama ba ang ginawa mo sa amin?"
Kahit alam na nina Xu Jiamu at Qiao Anhao na hindi maaring manyari ang seremonya na gustong maganap ng kanilang mga kaibigan, napagkasunduan nila pareho na huwag magpahalata hanggat hindi pa nila naayos ang kanilang divorce kaya para mangyari ito, sinakyan ni Xu Jiamu ang mga panunukso at nakangiting sinabi, "Oo naman, babawi talaga ako sa kasal namin ni Qiao Qiao."
Mula umpisa hanggang dulo, ngumingiti lang si Qiao Anhao at wala siyang sinasabing kahit ano. Pagkatapos magsalita ni Xu Jiamu, hindi napigilan ni Qiao Anhao ang kanyang sarili na silipin si Lu Jinnian. Kagaya ng nakasanayan, wala itong emosyon at patuloy lang ito sa paginom ng wine na hawak nito na para bang hindi ito apektado sa kung ano mang pinaguusapan ng iba.
Biglang napakapit ng mahigpit si Qiao Anhao sa hawak niyang chopsticks. Kahit na sinabi niya na sakanyang sarili na ayaw niya na itong mahalin, hindi niya pa rin maiwasan na masaktan nang makita niya itong walang pakielam habang inaasar siya sa ibang lalaki.
"Hindi lang sa kasal ka dapat bumawi, dapat sa proposal din! Xiao Qiao, makinig ka…kapag hindi nagpropose sayo si young master Xu, kahit anong mangyari, huwag na huwag kang papayag!"
"Kasal na sila, saan pa ba siya hindi papayag?!"
"Wag siyang papayag na magkaroon sila ng mga anak!"
"Tama tama tama, wag kang papayag na magkaroon kayo ng mga anak!"
"Xiao Qiao, kapag nagpropose na siya, tandaan mo na tatawagan mo kami dahil tutulungan ka naming kilitasin kung taos-puso ba talaga sya. Hanggang hindi nangyayari yun, tandaan mo na wag mong bibigyan ng anak si young master."
Bigyan siya ng anak… anak nina Qiao Anhao at Xu Jiamu…biglang naalala ni Lu Jinnian ang kanyang anak na hindi na nagkaroon ng pagkakataon na maipanganak dahil pinatay na ito kahit nasa sinapupunan palang….Habang tumatagal, pahigpit ng pahigpit ang kanyang pagkakahawak sa basong na nasa kamay niya.
Hindi niya na narinig kung ano ang nakakatawang pinagusapan ng iba, dahil nahimasmasan siya na masaya ng nagtatawanan ang lahat. Kalmado siyang naghihintay na magpalit ang mga ito ng pinaguusapan at habang abala ang lahat, sikreto niyang sinilip si Qiao Anhao na kasalukuyang nakayuko at kumakain ng manok na ibinigay ni Xu Jiamu.
Limang segundo lang na tinignan ni Lu Jinnian si Qiao Anhao at muli niyang ibinaling sa iba ang kanyang paningin. Iniangat niya ang kanyang ulo at muling uminom ng isang basong wine bago siya tumayo para maglakad pabalik ng living room.