Kumabog ang puso ng City Lord at ang mga matang tumingin kay Jun Wu Xie ay puno ng takot.
Naging malikot ang kaniyang sulyap at tahimik na napalunok bago nagsalita: "Ano… Luo Xi?…
Wala akong alam sa sinasabi mo… ARGH!!!"
Bago pa man matapos ang City Lord, isang pilak na liwanag ang kumislap sa kaniyang likuran
at ang kaliwang sakong niya ay agad nadurog sa isang walang awa na padyak ng paa ni Ye Sha,
ang matinding kirot ang naging dahilan upang matumba siya sa sahig at magpagulong-gulong
dahil sa labis na sakit.
Isang malamig na tingin ang ibinato ni Jun Wu Xie sa City Lord na ngayon ay naliligo na sa
malamig na pawis at nagsalita siya sa marahan at halos panandaliang boses: "Ito ang unang
beses. Isang beses ka pang magsinungaling at maari mo na kalimutan ang pagkakaroon ng
binti."
Namamaluktot na nakahiga ang City Lord sa lupa habang takot na takot na nakatitig sa walang
emosyong mukha ng binatilyo sa kaniyang harapan. Maaring napakabait nga ng hitsura nito
ngunit ang antas ng kasamaan na kayang gawin ng binatilyo upang makuha ang gusto ay
nagbigay ng pakiramdam sa City Lord na tila ang anit niya ay gumapang. Ito'y walang awa.
Nang makita ang panig na iyon ni Jun Wu Xie, ang City Lord ay tuluyang nasupil at hindi na
naglakas loob na magsalita pa ng isang kasinungalingan.
"Si Luo Xi! Si Luo Xi ang nag-utos sa akin upang gawin iyon! Sinabi niya na gawin ko iyon! Hindi
ko iyon naisip! Nagmamakaawa ako patawarin mo ako…" Pagmamakaawa ng City Lord habang
tumatangis. Kung ang Heavens ay ipinaalam sa kaniya ng maaga na si Jun Wu Xie ay
nagtataglay ng matinding kasamaan, kahit maubusan ng boses si Luo Xi, ay hinding-hindi
maglalakas-loob ang City Lord na galitin si Jun Wu Xie kahit kaunti!
Sa ngayon siya ay nasa Impiyerno!
"Kailangan mo sumunod sa kaniya?" Tanong ni Jun Wu Xie, napataas ang kilay.
Tumango ang City Lord.
"Bakit?"
Bigla ay naging pipi ang City Lord at hindi naglakas-loob na magsalita.
"Ye Sha." Ang malamig na boses ni Jun Wu Xie ay kumislap na parang isang kulog upang
tamaan muli sa puso at ang City Lord ay mabilis na nagsalita: "Magsasalita ako! Magsasalita
ako! Sasabihin ko sa iyo lahat! Dahil si Luo Xi ay malapit sa kagalang-galang at lahat ng utos
mula sa kagalang-galang ay ipinaparating sa akin sa pamamagitan ni Luo Xi. Kung hindi ako
makikinig sa kaniya, ay ilalagay ng kagalang-galang lahat ng sisi sa akin…"
Ang City Lord ay nasa sahig at umiiyak, ang sipon ay tumutulo sa kaniyang mukha. Dahil sa
kasamaan ni Jun Wu Xie ay kaniyang napagtanto na kung hindi niya mabibigyan si Jun Wu Xie
ng maayos na tugon ay maaring hindi na niya makita ang pagsikat ng araw bukas.
"Sino ang kagalang-galang?" Ang tono ng boses ni Jun Wu Xie ay mas naging kakila-kilabot.
Tulad ng inaasahan, sa likod ng mga pagkilos ng City Lord at ni Luo Xi, ay may isang tao na
nagkokontrol sa kanilang dalawa. Kung hindi siya nagkakamali, ang pangyayari tungkol sa
Poison Men ay maaring may kinalaman dito sa "kagalang-galang".
"Hindi… Hindi ko kilala… Hindi ko talaga kilala… Ang tanging alam ko ay nagtataglay ang
kagalang-galang ng katangi-tanging abilidad at mayroong hindi mapantayan na
kapangyarihan. Si Luo Xi ang dahilan kaya ang kagalang-galang ay kinailangan ako, inuutusan
ako na gawin lahat ang utos ng kagalang-galang. Ang taong iyon ay makapangyarihan at wala
akong lakas ng loob na suwayin ito." Matapat na sagot ng City Lord.
Muling nagtanong si Jun Wu Xie: "Ang pagpapalaya sa mga takas papunta sa Clear Breeze City
ay ideya rin ng kagalang-galang?"
"Oo… tama…" Tumango ang City Lord.
"Bakit niya inutos na gawin ninyong dalawa ang bagay na ito?" Patuloy na tanong ni Jun Wu
Xie.
Napalunok ang City Lord bago tumugon: "May kailangang gawin ang mga takas para sa
kagalang-galang. Inutusan niya akong magdala ng tatlong daang matatanda at mahihina araw-
araw sa siyudad at pagkalipas ng pitong araw, ay dadalhin ang mga ito sa Fortune Spring Hall
ni Luo Xi kung saan si Luo Xi ay may ipapainom sa kanilang isang uri ng gamot. Ang gamot ay
gagawing bulok ang utak ng mga takas at gagawin silang tuliro hanggang sa mawalan sila ng
diwa at pagkatapos… Pagkatapos, ang kagalang-galang ay ipapadala ang mga taong iyon sa
iba't ibang lugar…"
[Ipapadala sa iba't ibang lugar!] Kumsilap ang mga mata ni Jun Wu Xie. Binuo ang bawat
piraso pati ang sinasabi sa kaniya ng City Lord, mayroon na siyang ideya kung bakit at para
saan kailangan ng kagalang-galang ang mga matatanda at mahihinang kababaihan!
Sa nakaraang buhay niya, minsan nang narinig ni Jun Wu Xie ang tungkol sa di-karaniwang uri
ng biological warfare. Isang uri ng kapangyarihan ang ginamit ang mga tao bilang tagapagdala
, kung saan ay tuturukan nila ang ilang tao ng nakakahawang uri ng baktirya bago ipapadala sa
iba't ibang lugar kung nasaan ang hukbo ng mga kalaban .