Isang maingat na hiwa ang pumunit sa palad ni Jun Wu Xie na gawa ng gintong pangunyapit at
ang dugo ay unti-unting lumabas mula sa sugat na iyon. Ang gintong pangunyapit ay hinatak
ang spirit stone papasok sa palad ni Jun Wu Xie at iyon ay namantsahan ng pula habang unti-
unting binabalot ng balat.
"Letse! Anong nangyayari dito!?" nataranta ang pusang itim habang nakikita niya ang kulay sa
mukha ni Jun Wu Xie na lalong sumasama bawat segundo. Lumundag ito at ninais na alisin ang
gintong pangunyapit na nasa kamay ni Jun Wu Xie ngunit bahagya pa lamang niya itong
nahahawakan nang makita niya si Jun Wu Xie na namimilipit na sa sobrang sakit.
Nang makita iyon, ang pusang itim ay hindi na nangahas pa na galawin iyon, ngunit nahihilo na
siya sa labis na pagkataranta.
Nang akala ni Jun Wu Xie na ang gintong pangunyapit ay dadalhin na ang buong spirit stone sa
kaniyang palad, ang liwanag mula sa gintong pangunyapit ay biglang sumabog sa isang
maliwanag na putok!
Isang komportable at malamig na pakiramdam ang biglang kumalat sa buong katawan ni Jun
Wu Xie!
Ang pakiramdam ng mayroong ibang bagay sa ilalim ng kaniyang balat ay unti-unting
nawawala…
Ang gintong pangunyapit ay bumalot sa spirit stone at habang nawawala sa palibot ng balat,
ang gintong liwanag ay naging bahagi ng dugo at buto ni Jun Wu Xie…
Ang sugat ay malinaw pa rin at ang dugo mula doon ay nagbaybay sa linya ng palad niya bago
tumulo sa lupa. Tiningnan ni Jun Wu Xie ang kaniyang kamay at may matinding pagtataka sa
kaniyang mukha. Lahat ng mga naganap ay talagang kakaiba at ang hindi kapani-paniwalang
mga bagay ay mangyayrai sa harapan ni Jun Wu Xie.
Ang sugat sa kaniyang palad ay unti-unti at mabagal na nagsara. Ang hiwa sa kaniyang palad
ay hindi na nagdurugo at nararamdaman niya ang balat na unti-unting tumutubo at
gumagaling, ang kamangha-manghang pakiramdam ay kumalat sa buong kamay niya.
Ang bilis ng paggaling ay hindi masasabing mabilis na mabilis, ngunit iyon ay mas mabilis kaysa
sa pagpapagaling ng iba.
"Anong nangyayari dito?" kahit na matalino si Jun Wu Xie, ay wala pa rin siyang ideya kung
ano ang nangyayari sa kaniyang katawan. Ano iyong mga gintong pangunyapit na iyon? Bakit
bigla iyon lumabas sa kaniyang palad at bakit nais nitong ibaon ang spirit stone ng Devious
Wyvern sa kaniyang katawan?
Sa dami ng hindi kapani-paniwalang mga kaganapan na nangyari sa kaniya noon, ay wala pa
ring paliwang si Jun Wu Xie sa mga nangyari kanina.
Nakita ng pusang itim na nakatayo si Jun Wu Xie doon na natutuliro at bigla siyang tumalon sa
balikat ni Jun Wu Xie at maingat na pinag-aralan ang sugat ni Jun Wu Xie.
"Anong iyong nangyari ngayon?" tanong ng pusang itim, nag-aalala ang boses nito.
Umiling si Jun Wu Xie at susuriin pa lamang niya ang buong pangyayari ng mabuti.
Maghahanda pa lamang siya sa pag-upo ng isang makahari at nangingibabaw na puwersa ang
pinilit na hatakin ang kaniyang kamalayan sa isang matinding kadiliman!
Tahimik sa kaniyang paligid. Nakatayo si Jun Wu Xie sa tahimik na kadiliman. Pakiramdam niya
ang paligid niya ay tila hindi nabubuhay at kahit ang kaniyang katawa ay tila nakalutang.
Ang lugar na iyon ay hindi pamilyar kay Jun Wu Xie. Nang una siyang nilamon ng ring spirit ay
nagpunta rin siya dito sa madimil na spiritual dimension at imbis na sabihing siya ay nasa kung
saan man, maaraing sabihin na siya ay nasa kaniyang sarili.
"Bata!" isang malalim na boses ang biglang narinig sa kadiliman.
Bahagyang itinaas ni Jun Wu Xie ang kaniyang ulo at tiningnan ang gawi ng pinagmulan ng
boses.
Mula sa kadiliman ay dalawang liwanag ang biglang lumabas, at ang liwanag sa mga sandaling
iyon ay direktang patungo sa kaniya!
Ngunit, nang ang dalawang liwanag na iyon ay lumabas sa kadiliman, ay nalaman niyang hindi
iyon nagmula sa kung ano man, sa halip, iyon ay dalawang matalim at tumatagaso na mga
mata!
Isang malaking ulo ang lumabas mula sa kadiliman at malamlam na liwanag ang nakita halos
kalahating metro sa paligid ni Jun Wu Xie, at kasabay niyon ay sinalamin ang ulo na nasa
malapit! Ang ulo ay tila sa isang ahas at nababalutan ng itim na kaliskis, at ang kabuuan ng
katawan sa ibaba ng ulo nan iyon ay natatakpan pa ng kadiliman