Sa makitid at madilim ng silid, ang dalaga ay nagulat sa iyak ng pag gising ni Liang Shaoqing. Ang binata gumapang sa tabi ni Chu Qiao at kinakabahan at nag aalala, "Gising kana ba? Okay ka lang ba?"
Napasimangot si Chu Qiao nang pag bukas ng mga mata niya. Ang kawalan niya ng malay ay mabilis lang nangyari sa ilang segundo, bago pa siya makasapak, "Bobo kang palabasa. Naiipit mo ang balikat ko."
"Ah!" Gulat na sabi ni Liang Shaoqing. Tumalon siya pabalik sa kinaroroonan niya. Naibuka niya ang sugat ng dalaga na kung saan nag umpisa ulit magdugo.
"patawad! Okay ka lang ba? Mamatay ka ba?"
Napating si Chu Qiao ng wlaang tiyaga at napa simangot ng malaki. Sinubukan niyang isa walang bahala ang sakit na nang galing sa kaliwang tadyang niya. Marami na siyang napagdaanan na ganito sa buhay niya ngunit hindi pa siya na hulog sa hukay na hindi aasahan. Siya ay nag dududa at nalilito. Buti na lang, ang sugat niya galing sa kaliwang tadyang at balikat niya ay hindi gaanong kalalim ang natamo. Sunalit kapag hinayaan niyang nasa marumi siyang lugar ng mga alipin na hindi pa nagagamot ay mag kakaroon siya ng malaking problema. Tumingin tingin siya sa paligid at nakakita ng makitid na prisinto na kung saan hindi kayang tumayo ng kahit tao man lang. Isang makipot na sinag ng liwanag galing sa toktok. Alam ni Chu Qiao na sa kanilang dalawa ay na kulong sa ilalim ng presinto, na merong masasamang tao.
Sa sandaling iyon , may tumunog na nag bukas sa kandado na umalingawngaw. Dalawang lalaki ang kasuot ng kayumangi na paputa sa makipot na daan. May dala silang latigo na kasing nipis ng daliri. Sa paos na boses nag salita sila, "Mga walang kwentang nilalang! Mag sitayo kayo!"
takot na takot si Liang Shaoqing sa mangyayari sa kanya, ang mga kamay at binti nito ay nanginginig na. Ang binata, na namuhay sa marangyang sa mahabang panahon at nag desisyon na umalis sa lugar para pumuta sa Tang Jin para sa laranagan gusto niya. Gayunpaman, hindi niya gustong mangyari sakanya ito. Sa nakaraan hindi niya naiintindihan na merong kasamaaan pala sa mundo. Kahit na sa pangyayaring ito, tumayo ang palabasang tao sa harap ni Chu Qiao ng matatag, "Ano, Anong gusto mong gawin? Kung makapabas ako rito ay ibabalita ko sa opisyales sa ginawang pag alila sa atin, sa pag patay sa mga mahaharlika, sa hindi pag galang sa estado, sa kabastusan, sa…" sabi nito.
Sa tonog ng swoosh, isang latigo ang lumatay sa braso ni Liang Shaoqing. Ang binata ay may merong likod pa. Sa pag hinagpis minatili niya ang pag mamatigas at hindi man lang gumagalaw ng ilang pulgada.
"Walang kwentang nilalang! Sinusubukang mo parin kahitnasa haran na kita? Kung ipag papatuloy ang pag sasalita ng walang kabuluhan ay pupunan ko ng tae yangbibig mo at tingnan natin kung kY mo pang magsalita! T*ng in*!" Pagpatuloy ng lalakki sa galit ngunit ang pakalito nito ay hindi mahulaan. Ipinatama ulit nito ang latigo, ngunit bago pa tamaan si Liang Shaoqing ay nakagalaw agad si Chu Qiao para mailay Ng latigo gamit ang kuha nito sa dulo.Lalong nagalit ang lalaki at sinubukang ihamaps ng dalawang bese ngunit walang nangyari. Natumba ang lalaki at tumama ang ulo sa matigas na bato ng pader.
"Lahat ng tao ay may taas at baba. Mas magandang meron kang daan na tatakasan kung hawak mo itong bagay." Maputlang mukha ni Chu Qiao ngunit nagawa niya panatilihin Ng malamig na tono nito. Ang lalaki, na siyang kawawang nahulog sa lupa, naka hawak sa paa at sumugod kay Chu Qiao na may iyak. Nakay niya humakbang ng dalawa bago pa matapos ang kinalalagyan nila. Kahit na napaka bata si Chu Qiao ay naisanay niya ang pagiging mahinahon nang ilang taon. Ito ay kakaiba kaysa sa scholar na binata na napaka ingay at takot sa balita ng nakakataas.
"Palabasa, itaas mo ko."
Natulos si Liang Shaoqing. "Itaas? Saan?"
Napatitig si Chu Qiao ng naiirita. Dahil nga sa may sakit siya hindi na siya nag paliwanag pa. Sinubukan niyang itaas ang paa tulong ang pader. Nasasaksihan ni Liang Shaoqing kaya nag madaling tinulungan niya ito patayo sa pag hahawaka mg kamay ng dalaga.
"Itong munting kuya ay alam kung ano ang nakakabuti. Fifth Brother,tayo'y baguhin natin. May balak kaming mag tayo ng nesyo." Ang kasuotan nito ay paralang sa mga alipin pero ang tela ay may butas sa gitna na naging sanhi ng pag karoon ng kuwelyo. Ang hltali nito ay nakakabut sa gilid na naging damit. Ang harapan nito at likod ay may malaking nakasulat rito na Mababasang alipin.
Ang mga tao sa lungsod ng Xianyang mga nag mamadali tuwing imaga. Lahat ng nagbebebnta ay nag lalako kung saan saan sa pasilyo. Maraming dayo anggaling sa kanluran at timog ang maririnig. Ang mang iibon ay nag bibigay kakaibang pangangailangan sa pasilyo, mapa pagkain hanggang mga bagay
—————
"Sakay!" Sa malakas ng pagtulak, ang lalaki ay tinulak ang dalawa sa kulungan, na nag lalamang ng 70 hanggang 80 na alipin. Pareparehas sila ng kasarian at edad. Ang isang matanda na may puting buhok ay nag lalaro sa edad na 40 hanggang 50 na anyos. At ang bata naman ay mga nasa pito hanggang walong gulang. Taimtim lang silang nakaupo sa gilid na parang isang takot na kuneho, nag titingin sa paligid nila.
Swoosh! Isang latigo ang tumama sa likod ni Chu Qiao na naging sanhi ng init sa pakiramdam at nabuka ang madugong sugat nito. Itinapon ni Liang Shaoqing ang sarili sa dalaga para salagin ang mga paparating na hampas rito. Ang pag latigo ay rinig nito na umalingawngaw sa taenga. Ang ibang alipin ay nag sisigawan sa gulat, naghahawakan ng mag kakasama sa gitna ng kulungan at nanginging.
"Mas magandang manahimik ka na lang! Merong malaking mamimili rito mamaya. Kung sino mang ang mag balak na manggulo ay ako ang makakalaban mo!" Winagayway ng lalaki ang kamao at nangkutya bago tumalikodna may yabang ang pag lalakad.
Nag kalat ang mga tao. Ang mga alipin na pumipiglas at namamaluktot sa sakit at kahinaan.
"Aye." Pakiramdam niya ang init. Nang siya ay maubusan ng dugo nakaramdam siya ng pag kahilo. Nabangga niya ang balikat ng lalaki, paos na nagsalita, "Okay ka lang ba?"
napatingin si Liang Shaoqing. Hindi parin siyamakapaniwala sa katawan ni Chu Qiao. Nagulat siya pag katulala niya at tumayo siya para itayo soya "okay Lang ako."sabi nito.
"Alalayan mo ko, kailangan kong humilig jan."
Obligado si Liang Shaoqing para tulungan siyang ihiligvsa gilid ng kuweba. Nakasimangot si Chu Qiao at sinusubukang hindi pansinin ang sakit ng sugat. Sa mababang bosesnag salia siya, "merong papalapit na tao ang bibili ng alipin mamaya. Kailangan nating maibenta para maka alis tayo ng mabilis rito."
Nabigla si Liang Shaoqing. "Magiging alipin ba tayo?"
"Narito na tayocsa sitwasyon at wala na tayong matatakasan." Namumulang muka ni Chu Qiao na nag papakita ng sakit. Walang kabuhay buhay ang boses nito. Ipinikit nito ang mga mata ng dahan dahans at inihilig niya ang ulo sa balikat ng lalaki at bumulong, "Kailangan ko ng lugar para mag pagaling."
Nanigas ang katawan ni Liang Shaoqing. Ang hininga ng dalaga ay dumadantaycsa leeg niya. Namula ang lalaki, ang mukha nito ay lalong namula kaysa kay Chu Qiao. "Tama, tama. Tama ka ito ay may kabuluhan." Nag mamadaling sagot nito.
Hindi nakasagot si Chu Qiao. Napatuko siya at napag tanto niya naka tulog siya. Ang hininga niya ay napaka init kapag na kapa na sinyales na merong siyang lagnat. Nagulat si Liang Shaoqing. Ibinibaba nito ang katawan ng dalaga at gamit ang binti ay ginawa nitong unan para makatulog ang dalaga. Wala na siya alam na solusyon para maka takas.
Ang pasilyo ng lungsod ng Xianyang ay masikip. Sa sandaling iyon, may isang grupong dumaan sa pasilyo. Ang pinuno ay dumaan na may puting kabayo. Napaka gwapo nito at napaka bibighani ngunit nakakatakot. Ang kilay plakadong plakado, ang ilong napaka tangos kaysa sa iba. Ang labi ay mapula at ang mata niyo ay napakalalim kung rumingin. Kasama niya ang malaking grupo na malalaking katawang lalaki at dahan dahang pumupunta sa kabilang bahagi ng mahabang pasilyo.
"Master," lumapit si Zhu Cheng sa lalaki na nakasay sa kanyang kabayo at bumulong. "Ang daan ng tubig ay patungo roon. Gumawa ng kasunduan si Zhu Ting. Ang mga sugo na galing sa Tang Empire ay babatiin tayo pag dating doon. Hanggat naroon tayo pwede tayong malkapasok sa kanila gamit ang daang tubig nito."
Napatango ng marahan si Zhuge Yue. Ang mga sibilyan ay nakatingin sa kanyang magandang mukha na nag bigay daan sa mga kasamahan niya. Na aakit ang kagandahang mukha niya sa mga kabataang babae. Bukang liwayway na at ang hMig ay nag kalat. Nakasuot si Zhuge Yue ng maitin bughaw na roba nag patingkad ng kagwapuhan niya. Nang siya ay makalagpas sa ibang tindahan ng mekado, ang mga mahaharlikang master na biglang napasimangot at napatigil ang kabayo. Ang mga kasamahanxay sumunod sa kanya at nakaringin kung nasaan si Zhuge Yue t nakatingin may pag tataka. Nakakita sila ng maraming tindahan na nag bebenta ng pang papaganda at parol. Ang grupo ng mga kababaehan ay nag sama sama sa harapan, namimili ng produktong magustuhan. Nang lumapit ang maharlikang Master ay napatunga nga sa kanya na may pag kagulat at tuwa, na bawat isa ay nangangarap na tumingin lang sa kanila ang lalaki.
Matagal na nakatingin si Zhuge Yue at hindi makapaniwal sa mga mata nito. Biglang niliko pa hilis ang kabayo ng lalaking paalis at hindi man lamang pinansin ang mga babaeng na bigo. Ang mga kasamahan niya ay sumunod sa kanya na may pag tataka.
Sa sandaling iyon, isang mang iibon ang humila sa manggas ng damit ng dalaga, na siyang bigong aalis. "Binibini! Gusto mo parin ba ng kunehong parol?" Tanong nito.
"No, no!" Pakli nito dahil hindi na kinakaya ng dalaga at iniwan ang ibangkasamang babae.
Ang tunog ng tambol at dumagundong sa ibang ibayo ng pasilyo,pinapakita na mag uumpisa na ang pag bebebta ng mga alipin. Ang merkadong ito ay mas lalong nabuhayan. Ang negosyo ni pinunong Mu ay maayos ngayon araw. Nagawa niyang masarado ang pakikipag kalakaaln at mapapayag ang nakakarami. Dagdag pa rito ay maraming ibang malilit na mamimili. Napa ngisi siya habang nakatingin sa lagayan ng pera at nakikita ang ngipin nitong naninilaw.
"Binibini! Binibini!" Sa mababang tinig ni Liang Shaoqing na may hawak na mangkok na may tubig na maingat ang pag kakuha. Ibinigay niya ito kay Chu Qiao sa tabi, "Gumising ka na.uminom kamuna ng tubig!" Bulong nito.
Ang mga tao ay nagkakagulo. Malaking grupo ng siblyan ang nag sama sama sa harapan ng tindahan ng pinunong Mu na nanonood lamang sa mga aliping naka tanghal. Ang iba roon ay malalaki ang pangangatawan at ang iba ay makisig. Ang iba't-ibang mamimili ay nag inapalibutan ang kulungan at nag uusap sa iba't-ibang katangian ng alipin at mga hugis ng mga ngipin. Para dun naman sa ibang mga lalaki na nakabili ng babaeng alipin ay nanghihingi na kompletong pagsusuri sa katawan na mga ito. Si Pinunong Mu ay nag bibigay ng magandang serbisyo. Sa kanyang kanan ay may munting silid ay naroon ang mga bagay para sa pag suri ng mga nabili ng namimili.
Nang maka alis sa palasyo si Zhuge Yue, ang matandang lalaki na nasa 60 anyos ay bumili ng sampong babaeng alipin na umaabot 11 hanggang12 na anyos, sumiklab ang diskusyohan sa mga tao. Ang negosyo ni Pinunong Mu ay sagana. Ang harapan nito ay punong puno, na haharangan nito ang mga kasamahan ng pamilyang Zhuge.
"Master, hayaan niyo po akong tumingin sa harapan." Lumaking malaking tao si Yue Qi. Ang anyo nito ay napaka tahimik. Malinaw na napag tagumpayan niya ang pagiging eskrimador.