"Oh ya Ye Bai, apa kata awak tilik nasib saya? Saya boleh ambil peluang ini sebab saya rapat dengan awak. Dah agak lama saya kenal awak tapi awak tak pernah tilik nasib saya. Saya rasa terpinggir!" Han Xian Yu tiba-tiba teringat.
Ye Wan Wan menoleh kepada Han Xian Yu dengan tidak berdaya. "Masa depan awak tentulah cerah macam matahari. Buang masa saya saja tilik?!"
"Awak boleh ramal perkahwinan saya! Atau
Ye Wan Wan menunduk pandangannya apabila terdengar soalan itu dan berfikir lama. "Perkahwinan…?"
"Macam mana?" Han Xian Yu kelihatan agak gemuruh.
Ye Wan Wan menggosok dagunya dan berfikir dengan begitu lama. "Awak nampak macam tak ada…"
Han Xian Yu tersentak. "Apa?! Tak kahwin?! Saya akan bersendirian seumur hidup saya?"
Ye Wan Wan terus menyampuk, *kof* "Bukan, maksud saya… minta maaf, saya rasa saya tak boleh ramal benda ni untuk awak…"
