Ciuman itu… berlangsung dengan begitu lama.
Daripada kekerasan menjadi kelembutan dan bertukar kepada pelukan yang mesra, tiada seorang daripada mereka yang mahu menghentikan ciuman itu.
Akhirnya, Ning Xi terpaksa menghentikannya. Dia menolak lelaki itu dengan tegas. "Cukuplah… kalau kita terus macam ni, mungkin kita akan terhempas!"
Juruterbang yang berada di tempat duduk hadapan hampir menangis kelegaan. Cik Puan sangat bertimbang rasa!
Lu Tingxiao meletakkan kepalanya di leher Ning Xi. Dia masih kelihatan terkejut dengan apa yang berlaku malam ini.
Ning Xi memandang Lu Tingxiao dengan riak wajah yang bimbang. "Kita masih berada di dalam sempadan Empayar dan malam ni, kita dah buat masalah besar… Awak akan terjejas ke?"
Bibir lelaki itu masih berada di kawasan tulang selangka sensitif Ning Xi. "Cium saya sekali lagi dan saya tak akan terjejas."
Ning Xi dan juruterbang itu terdiam.
Nampaknya Lu Tingxiao perlu menukar kerjayanya.
