Perasaan nekad menggantikan perasaan ragu-ragu dalam mata Huohuo. "Saya tak boleh benarkan sesiapa pun ketahui identiti kita. Jika tidak, ia akan bawa bahaya kepada tuan. Oleh itu, membuat Duan Yichen hilang memorinya untuk beberapa hari terakhir ini ialah pilihan yang terbaik! Tambahan pula… lelaki ini ada niat tak baik kepada tuan, jadi saya tak mahu dia ada sebarang interaksi lagi dengan tuan! Kalau dia lupakan tuan, dia pastinya tak akan ganggu tuan lagi!"
Pokok Kecil memandang penuh keliru kepada Huohuo dengan mata besarnya yang terang.
"Lupakan. Kamu masih muda, jadi kamu masih tak tahu apa-apa tentang ibu bapa kamu." Huohuo menundukkan kepalanya dan menepuk lembut kepala Pokok Kecil. "Tapi saya tahu kesakitan kehilangan orang kesayangan saya, jadi saya perlu lindungi keselamatan mereka dengan nyawa saya. Saya tak akan benarkan mereka terpisah!"
Pokok Kecil mengangkat tangan montelnya dan meletaknya di bahu Huohuo, seperti memujuk gadis kecil itu.
